Het is toch niet te geloven dat we anderhalve week geleden nog zoveel sneeuw (en ijspret!) hadden en dat het deze week boven de 15 graden is? Als ik de foto’s van mijn jas bekijk lijkt het echt een hele tijd geleden, maar dat is toch echt niet zo…
Deze Burda jas maakte ik in januari en was best wel een ‘labour of love’. Ik had namelijk van half december tot half januari vrij, omdat ik een nieuwe baan heb. Daarom had ik een (winter)jas gekozen als naaiproject, zodat ik daar lekker rustig mee aan de slag kon. Helaas werd ik na de jaarwisseling ziek waardoor het allemaal nog langzamer ging dan gepland en dit eigenlijk ook het enige project werd van mijn vakantie.
Door de wazige instructies uit het 25(!) jaar oude Burda tijdschrift en de vele aanpassingen die ik heb gemaakt, werd het nog eens een groter project. En bij een groot project hoort natuurlijk een lange blogpost, dus wees gewaarschuwd ;)
Jas 803/A uit de Burda Special Herfst/Winter ‘96/’97
Ik heb al heel lang een McCall’s patroon in huis voor een winterjas. In eerste instantie wilde ik ook dat patroon gebruiken, waarvoor zo’n 5 meter stof nodig is. Echter twijfelde ik toch een beetje of ik wel dat model wilde. De onderkant is een volledige cirkelrok en ondanks dat ik heel erg van cirkelrokken houd, vond ik het toch een beetje too much.
In mijn voorraad naaitijdschriften had ik echter nog een heel oude Burda liggen die ik ooit bij de kringloop heb gekocht. Hij komt uit 1996 en het is een special, “mode voor de kleinere vrouw”. “Modellen voor vrouwen rond 1,60m in maat 17-22” staat er op. Ik ben 1,63 m dus dat leek me wel prima passen. En inderdaad, de lengte van de jas is eigenlijk het enige wat ik niet heb aangepast!
In het tijdschrift staan verschillende varianten van dezelfde jas, die verrassend tijdloos is! Het hielp helaas niet mee dat het echte “Burda-instructies” zijn waarbij al uitgegaan wordt van heel veel naaiervaring op het gebied van jassen. Die heb ik niet (überhaupt heb ik nog niet zoveel met Burda gewerkt) dus ik heb flink veel andere tutorials gebruikt om tot dit resultaat te komen.
Grijze wollen houndstooth stof
Ik heb lang getwijfeld over welke stof ik zou gebruiken voor deze jas. Ik wist dat het wol moest worden, maar welke soort, kleur or print? Uiteindelijk kwam ik bij Royal Look mooie bedrukte wollen stoffen tegen. Ik bestelde een aantal staaltjes om een keuze te kunnen maken, maar toen ik de staaltjes ontving, vond ik ze eigenlijk allemaal niet zo leuk… Daarom ging ik nog eens kijken in de webshop en viel mijn oog op een klassiek grijs houndstooth (ook bekend als pied de poule) patroon.
Eigenlijk staat grijs mij niet zo goed en passen warmere kleuren beter bij mij, maar zoals ik had gehoopt was het een warmere grijze tint. Ik las ook ergens dat zo’n klein houndstooth patroontje ook wel “puppytooth” wordt genoemd, hoe schattig is dat?!
De jas had ook een voering nodig, en ook daarvoor bestelde ik stof bij Royal Look. Het werd een navy-blauwe voering. Omdat ik het allemaal toch niet zo heel warm vond, heb ik in het achterpand nog een tussenvoering gemaakt van een zwarte stof die ik nog had liggen. Ik denk dat de jas nu het meest geschikt is voor het voorjaar/najaar, maar niet voor vriestemperaturen.
Constructie Burda jas
Voor zo’n groot project heb ik natuurlijk eerst een proefmodel gemaakt in een goedkope bruine tweed stof. Door de licht militaire snit en het feit dat hij veel te groot uitviel, kreeg ik even het idee dat een soldaat zijn jas bij me was vergeten…
Ik heb uiteindelijk de jas twee maten kleiner gemaakt en daarbij nog eens de zij- en achternaden ingenomen. En eigenlijk is hij nog best ruim op de bovenrug, maar dat draagt fijn.
Ook bleken de armsgaten veel te laag, waardoor ik amper mijn armen omhoog kon doen. Die heb ik dus een paar centimeter hoger getekend. Het was ook de eerste keer dat ik een mouw maakte die uit twee delen bestaat. In het achterpand lopen de naden door naar de mouw, wat ik een erg mooi effect vind.
Paspelzakken maken
Iets anders wat ik ook heb geoefend met het maken van het proefmodel, waren de zakken. Dit zijn namelijk paspelzakken met klep. Nou ja, ik denk dat het paspelzakken moeten zijn, want dat was helemaal niet duidelijk op de tekening of in de beschrijving! Ik heb daarom online deze fijne tutorial gevonden en daar de zakken maar mee gemaakt (wel een rechte variant). Het was een goed idee om dat in de goedkope stof te oefenen, want nu zijn mijn ‘echte’ zakken supermooi geworden!
De voering
Voor de voering leek er een patroondeel te missen want het sloot niet aan op de buitenkant. Ik heb de beschrijving meerdere malen gelezen en kwam tot de conclusie dat ik dan maar het patroondeel van het voorpand zelf bij moest knippen naar de juiste maat…
Ik voegde aan de voering nog twee extraatjes toe: een binnenzakje (met mijn eigen labeltje!) en een hanglusje zodat hij aan de kapstok kan hangen. Het lusje is niet helemaal recht gelukt maar het zakje ben ik blij mee. Daar passen wat pasjes of mijn OV-chipkaart in, mocht ik ooit weer eens met het OV gaan.
Ik maakte overigens het draaigat in de voering in de bovenmouw. Soms wordt aangeraden om dit bij de zoom te doen of in de zijnaad, maar omdat je de voering van de mouwen achteraf niet meer zult zien, is de mouw mijn favoriete plek. Stiekem is het gat nog steeds open, omdat ik bang ben dat ik toch nog iets moet aanpassen…
Overigens naaide ik tussen de twee voeringen en de buitenkant ook schoudervullingen. Het was voor mij de eerste keer dat ik een schoudervulling gebruikte in een kledingstuk, dus ook daar had ik een beetje uitleg voor nodig. Ze hadden misschien wel wat dikker gemogen, maar deze waren de enigen die ik had. Ze komen uit de naaispulletjes van mijn oma, en ik vind het altijd leuk om toch iets van mijn oma te gebruiken in mijn naaisels.
Tailor’s clapper voor wollen naden
Bij het maken van het proefmodel merkte ik al dat de kraag en revers inderdaad versteviging konden gebruiken. Echter merkte ik later een ander probleem op: de bij de naden bleef de stof te ver ‘opbollen’.
Op Instagram vroeg ik om hulp en kreeg ik van verschillende mensen het advies om een ‘tailor’s clapper’ te gebruiken. In het Nederlands heet dit een ‘persblok’ en wordt gebruikt om de naden na het persen aan te drukken. De stoom wordt dan opgenomen door het hout van het persblok, waardoor het resultaat een perfecte naad wordt.
Speciaal voor mijn jas heb ik er eentje besteld. Na het kijken van verschillende filmpjes erover was ik er eigenlijk van overtuigd dat hij bij heel veel projecten handig kan zijn. En mijn naden zijn inderdaad mooi plat geworden, dus ik ben erg blij met mijn tailor’s clapper!
Zelfgemaakte stoffen riem
Het patroon heeft eigenlijk knopen, maar na lang twijfelen ben ik toch voor alleen een riem gegaan. Zonder de ‘onderbreking’ van de grote knopen vond ik het geheel chiquer ogen. Ik vond in een laatje nog een gesp die ik eens van een tas heb gehaald (denk ik?) en daarmee maakte ik een stoffen riem. Binnenkort verschijnt er ook een tutorial online om je eigen riem van stof te maken. Inclusief riemlusjes want hij moet natuurlijk wel aan je jas blijven hangen!
Ik heb aan de binnenkant wel een paar drukknopen gezet zodat hij toch iets beter dicht kan.
Mijn jas uit Burda Special van 1996
Wat was het een werk, maar wat ben ik blij met mijn jas! Het voelt nu echt even als mijn ‘masterpiece’. Ik ben blij dat ik heb doorgezet en geduldig alles netjes heb afgewerkt, in plaats van het snel af te raffelen zodat ik aan iets nieuws kon beginnen.
De jas draagt erg fijn en ik ben heel blij met de pasvorm. Als ik in de winkel een getailleerde jas of colbert kocht, dan had ik altijd zo’n ‘hobbel’ ergens op mijn rug, en bij deze jas ligt het allemaal netjes plat. De stof vind ik ook fantastisch en ik voel me echt een classy lady met mijn jas! En het leuke is dat ik ook nog een aardig stuk stof over heb. Misschien ga ik daar nog wel eens een colbertje of rokje van maken, want ik vind hem erg mooi!
Wat is het grootste/moeilijkste project wat jij hebt gemaakt?
Sooowheee, knap zeg! Echt petje af! Mijn moeilijkste stuk tot nu toe is een jeans naaien op mijn ouwe naaimachine zonder tweelingnaald. Hij is net af en ik ben er stiekem best trots op. Een jas ga ik mij voorlopig niet aan wagen, dat lijkt me niet alleen vrij lastig, maar ik moet eerst eens mijn stoffenvoorraad tackelen van mezelf :)
Dankjewel Nini! Een jeans naaien heb ik me ook nog niet aan gewaagd, maar dat is inderdaad zo’n ander monsterproject ;)
Heel herkenbaar, ik heb ook nog twee enorme stapels waar ik me door heen wil werken!