Naai je eigen garderobe op maat
Af en toe ligt er bij Boekenvoordeel nog wel eens een heel leuk boek in de schappen. Een tijdje geleden kwam ik daar het boek ¨Naai je eigen garderobe op maat” (van The British Sewing Bee) tegen. Ik betaalde het zachte prijsje van 15 euro voor het behoorlijk dikke boek met zo’n 30 patronen, terwijl hij bij Bol.com voor 90 euro te verkrijgen is.
UPDATE: kennelijk was dat een foutje, want nu is ie voor 25 euro verkrijgbaar bij Bol.com. Bekijk ‘m hier: Naai je complete garderobe op maat
In het boek staan verschillende soorten kledingstukken en ook een paar voor mannen en kinderen. Ik was klaar met mijn kerstjurk, een project wat verschillende weken in beslag had genomen, dus ik was toe aan iets simpelers. Ik koos daarom voor het kokerrokje. Eigenlijk was het idee om er twee te maken, maar uiteindelijk zijn het er maar liefst vier kokerrokjes geworden!
Het eerste rokje: grijs
De grijze variant werd de eerste versie. Ik had deze stof een jaar geleden op het stoffenspektakel in Leeuwarden gekocht, al met het idee om er een strakke rok van te maken. Ik weet echter niet wat voor stof het precies is… Het lijkt een soort dunne stretch denim?
De allereerste stap die ik uitvoerde was om het kokerrokje flink in te korten. Toen ik de patroondelen voor me hield, zou hij ergens halverwege mijn kuiten komen. Dus ik heb het patroon meteen al vijf centimeter korter gemaakt.
De stof rekt een beetje en het patroon is daar eigenlijk niet geschikt voor. Dat werd meteen al duidelijk omdat hij te ruim viel. Het was echter gemakkelijk om hem een paar cm in te nemen bij de zijnaden. De loopsplit was nieuw voor mij en ik kon niet zoveel met de instructies in het boek. Gelukkig vond ik online een tutorial met foto’s en bleek het niet zoveel voor te stellen.
Het rokje heeft een beleg, waar ik eigenlijk niet zo’n fan van ben. Ik heb eens eerder een beleg gemaakt in een rok, maar ik had er heel veel problemen mee omdat die steeds naar boven schoof. Toen had ik al geleerd hoe ik dat het beste kon oplossen zonder een zichtbaar stiksel te krijgen. Dat doe je door ‘in het gootje’ te stikken van de zijnaad en de plooien, zodat hij daar naar beneden blijft. Ondanks dat ik het beleg had verstevigd met vlieseline, piepte hij er bij dit rokje ook bovenuit, dus deze methode heb ik gebruikt.
Voor de zoom gebruikte ik voor het eerst mijn blinde zoom voetje. Een tijdje geleden heb ik een setje naaimachinevoetjes gekocht bij zo’n cheapie Chinese webshop. Ik had m’n twijfels over de kwaliteit toen ik het bestelde, maar het is een prima setje! Online zocht ik weer naar een tutorial over hoe het voetje werkt en probeerde hem uit. Ik ben erg tevreden met het resultaat! Ja, je ziet wel om de zoveel cm een klein stikseltje, maar het is veel minder opvallend dan een ‘gewone’ omgezoomde zoom en dit zie je ook wel bij RTW (ready-to-wear) kleding uit de winkel.
Kokerrokjes twee & drie: stipjes
De tweede en derde versie zijn eigenlijk van dezelfde stof. Ik wilde een stippeltjesrokje, dus ik bestelde bij Driessen Stoffen een blauw-witte jacquard stippenstof. Toen ik de stof uitpakte, bleek dat de achterkant de ‘negatieve’ versie is. Dus wit met donkerblauwe stippen. Ik had een metertje besteld, maar ze waren zo aardig geweest om extra ruim te knippen en van de 1,3 meter kon ik twee kokerrokjes maken!
Ik maakte alvast een aantal aanpassingen op basis van het eerste rokje. Allereerst nam ik al een kleinere maat, omdat er ook een beetje rek in deze stof zat. Het verstevigen van het beleg leek me totaal overbodig, dus dat heb ik achterwege gelaten. Het beleg zelf heb ik gemaakt van de grijze stof, omdat dat lekker soepele stof is. Bij het eerste rokje bleek het beleg alleen erg lang, waardoor het vreemd ging aftekenen. Ik heb daarom de helft van het beleg gebruikt. Het haakje boven de rits leek me ook niet echt nodig met de manier waarop ik de rits had ingezet, dus die moeite heb ik me ook bespaard.
Verder volgde ik eigenlijk precies dezelfde stappen als bij het eerste rokje. Het blauwe rokje maakte ik zowel aan de boven als onderkant iets korter. De witte versie vond ik vrij chique en zakelijk ogen, dus de blauwe wil ik gebruiken om met bijvoorbeeld sneakers te dragen, voor een casual look. Helaas kwam ik er na een aantal keren dragen achter dat de stof best wel uitlubbert tijdens het dragen… Wellicht gaan ze nog een keer onder de naaimachine om ze toch nog ietsje in te namen.
Het vierde rokje: paisley jacquard met lurex (glitter!)
Deze fantastische stof vond ik ook bij Driessen Stoffen. Eigenlijk had ik hem al eerder gezien, toen we in Glasgow waren. Maar daar kostte hij 15 euro en m’n vriend mompelde iets over ‘tafelkleed’… Maar toen ik hem in de webshop van Driessen stoffen zag, afgeprijsd voor 3 euro per meter, heb ik ‘m meteen in mijn virtuele mandje gegooid. Wat is deze stof leuk zeg! Het is een jacquard stof, dus geweven, met glinsterende groene/turquoise draden. Helaas komt de kleur op de foto niet zo goed over.
De stof rafelt als een gek, dus ik durfde het niet zomaar in de wasmachine te gooien. Ik besloot om het eerst te knippen, dan de randen te zigzaggen en ‘m dan pas te wassen. Dat bleek nogal fout uit te pakken. De rokdelen waren namelijk ongeveer een cm gekrompen nadat ik het had gewassen. Dat was op zich niet zo’n groot probleem, maar omdat er totaal geen rek in de stof zit, werd hij heel erg krap. Ik realiseerde me toen pas dat er eigenlijk best veel elasticiteit in de andere drie versies zit.
Bij het passen kon ik ‘m net dichtdoen. Ik vind het wel leuk om ook een beetje normaal te kunnen bewegen in m’n kleding, dus dit moest anders. Ik overwoog om het voorpand opnieuw te maken, maar dan zou de zijnaad ook verschuiven en ik vond het een beetje zonde van de stof. Bovendien was hij bovenin helemaal niet te smal, daar zat hij prima. Daarom koos ik voor een oplossing die eigenlijk niet zo netjes is, maar wel het beste bij het rokje paste. Ik knipte twee langwerpige driehoeken en zette die in de zijnaad. Omdat de stof zo druk is, zie je het amper. Gelukkig kan ik nu weer normaal bewegen in m’n rokje en is hij ook fiets-proof!
Vier rokjes rijker
Dit was voor mij een heel leuk project. De laatste tijd had ik een aantal kledingstukken genaaid die voor mij best moeilijk waren, omdat ze best groot waren en er moeilijke technieken bij kwamen kijken. Dit was echter een veel kleiner en meer ‘rewarding’ project. Ik merkte ook dat het bij elk rokje gemakkelijker werd en dat ik mijn hand niet meer omdraai voor een loopsplit- iets waar ik eigenlijk een beetje tegenop keek.
Het is voor mij nu een TNT patroon, een “tried-and-true” waarvan ik gemakkelijk nog een paar van kan maken, als ik weer een leuk stofje tegenkom.
Dit artikel bevat een affiliate link naar bol.com. Wanneer jij via deze links het boek koopt, ontvang ik een klein percentage van jouw aankoop. Meer informatie hierover vind je in mijn disclaimer.
Wauw wat knap dat je deze rokjes zelf hebt gemaakt! Ik hou echt van dit soort rokjes! Super leuk trouwens om zo’n mooi boek op de kop te kunnen tikken voor heel wat minder geld!
Dankjewel! Dat is zo leuk aan een patroon wat gemakkelijk te maken is en goed past: je kunt er zoveel van maken als je wilt!