Als je naar een boekenwinkel gaat, zul je er ongetwijfeld een aantal naaitijdschriften met damespatronen vinden. Maar als beginner kan het moeilijk zijn om een idee te krijgen van wat je kunt verwachten. Wat voor stijl hebben de patronen en wat voor niveau heeft het tijdschrift?
Om je een handje te helpen met ontdekken welke het beste bij jou past, heb ik er een aantal op een rijtje gezet. Ik heb geprobeerd op dezelfde punten te analyseren zodat je ze met elkaar kunt vergelijken. Al deze magazines zijn bij de boekhandel en online te verkrijgen.
Burda
Burda werd in de jaren ‘50 in Duitsland opgericht. Tegenwoordig wordt het naaimagazine wereldwijd in bijna 30 talen uitgegeven, zo ook in het Nederlands. Je kunt de Burda ook gewoon in de meeste supermarkten kopen.
Burda ligt qua niveau redelijk hoog. De naaibeschrijvingen bestaan uit flinke lappen tekst zonder afbeeldingen of schetsen. Je moet dus al behoorlijk wat van naaien weten wil je de stappen kunnen begrijpen. Ook het patronenblad is niet heel overzichtelijk met meerdere patronen die door elkaar lopen.
Naast de “reguliere” maandelijkse Burda is er ook nog een Burda Easy (lees hier mijn recensie over Burda Easy), Plus, Kids en Baby. Deze verschijnen een paar keer per jaar.
Patronen voor: het merendeel van de patronen zijn gericht op dames met de maten 36-44. Daarnaast zijn er nog een handjevol damespatronen met de maat 44 – 52 en stuk of tien kinderpatronen. Soms kom je er ook accessoires in tegen, zoals een tasje, sjaal of een tipi-tent voor de kids.
Extra content: behalve naaipatronen voor kleding staan er in de Burda ook tutorials in voor accessoires of interieurspulletjes. Ook vind je wat extra artikelen over bijvoorbeeld modetrends of beauty. Er worden ook een aantal naaitechnieken uitgelicht met stapsgewijze foto’s of tekeningen.
Prijs: de adviesprijs voor Burda is €6,50. Daarvoor krijg je 36 patronen (en nog een paar met extra varianten).
Zelf heb ik een aantal Burda naaitijdschriften liggen, die ik voornamelijk tweedehands of via Marktplaats heb gekocht. Tot nu toe heb ik er nog precies nul patronen van gemaakt… Het merendeel vind ik niet zo mijn stijl. In de meest recente uit 2018 staat bijvoorbeeld een fotoshoot op de golfbaan… Ook de “Britse country-stijl” of “asfaltkleuren en heldere lijnen” spreken mij niet echt aan. Het Duitse, conservatieve karakter steekt in elk magazine wel weer een keer z’n kop op. Toch zitten er her en der best wel leuke patronen tussen. Ik heb een abonnement op de Burda Easy, wat gemakkelijkere patronen heeft maar ook vooral wat ‘jongere’ modellen die ik beter bij mij vind passen. Maar voor colbertjes en mooie blousjes kun je goed bij Burda terecht.
Fashion Trends
Fashion Trends is de Nederlandstalige variant van de Duitse Nähtrends. Je ziet ‘m ook wel onder de naam Naaitrends. Er is ook een Fashion Style wat de Nederlandstalige vertaling is van de Spaanse Patrones, maar dat is weer een ander tijdschrift. Er is ook een variant met haakpatronen van dezelfde uitgever, die heet Sandra Haaktrends.
De instructies in dit naaitijdschrift zijn iets beter te lezen en wat uitgebreider dan die in de Burda. Ook staan er verschillende technieken uitgelegd aan de hand van stap-voor-stap afbeeldingen. De patroonbladen zijn ook iets minder chaotisch.
Patronen voor: in Fashion trends vind je alleen naaipatronen voor dames. De maten zijn een beetje gek, zo is het ene model alleen beschikbaar in 36 – 40 en de ander weer in 38 – 48.
Extra content: naast de naaipatronen zijn er ook nog wat mode-inspiratie artikelen waarbij wordt getoond hoe je een kledingstuk kunt combineren.
Prijs: € 5,95. Hiervoor krijg je ongeveer 30 patronen. Niet alle naaipatronen zijn uniek.
Ik kende dit tijdschrift eigenlijk helemaal niet, maar ik kreeg het als afscheidscadeautje van mijn lieve collega’s. Een aantal patronen heb ik gelabeld om te maken, maar ik ben er nog niet aan toegekomen. Ik vind het hele tijdschrift wel een beetje gek: van de ene kant komt ik er hele leuke actuele modellen in tegen. Maar van de andere kant zijn er erg oubollige stoffen gebruikt met rare styling… Misschien iets voor iedereen?
Fibre Mood
Fibre Mood is een vrij nieuw naaitijdschrift dat haar oorsprong vindt in België. In een interview met The Fold Line las ik dat ze een soort van afstammeling zijn van La Maison Victor. De laatste tijd zijn ze ook hard bezig om hun magazine onder de aandacht te brengen in het buitenland, en dat lijkt goed te lukken!
De Fibre Mood tijdschriften werken net even iets anders: in het boek vind je foto’s en naaipatronen, maar geen beschrijvingen. Die kun je op hun website downloaden. Ook kun je het complete magazine op hun website al doorbladeren. De instructies zijn per stap en geïllustreerd. Je wordt soepeltjes door elke stap geleid en het kan het bijna niet mis gaan. Ik denk ook dat dit de reden is waarom de beschrijvingen niet in het magazine staan: dan zou het misschien wel tien keer zo dik worden.
Fibre Mood is heel erg betrokken bij haar lezers, de ‘sewista’s’. Zo worden er workshops aangeboden en kun je je aanmelden op de website om je eigen creaties te tonen. Het zou zomaar kunnen dat je je eigen creatie terugvindt in het magazine, hoe leuk is dat?!
Patronen voor: de patronen zijn voornamelijk voor dames in de maten 32 tot 58. Ongeveer een kwart zijn patronen voor kinderkleding.
Extra content: behalve de naaipatronen vind je ook een paar breipatronen in de Fibre Mood.
Prijs: Een Fibre Mood patroonboek kost €12,50. In de laatste editie stonden 16 naaipatronen, 23 variaties en 3 breipatronen. Ze verschijnen vijf keer per jaar.
Fibre Mood is echt super on-trend en biedt hele mooie, hippe patronen aan. Ook is het een groot pluspunt dat ze de lezers betrekken bij het magazine door hun community. Je merkt ook echt dat ze luisteren en de inhoud van het magazine daar op aanpassen. “Size inclusivity”, oftewel dat de patronen beschikbaar zijn in jouw maat, is ook een actueel onderwerp in de agenda van de naaicommunities. Zo houden sommige tijdschriften het voor gezien bij maat 44, maar Fibre Mood gaat door tot maatje 58.
Kortom: kudos voor Fibre Mood voor hun innovatieve aanpak, want meestal is een tijdschrift een ouderwetse eenrichtingsstraat.
Knipmode
Knipmode daarentegen is meer een traditioneel naaimagazine. Ze gaan ook al weer een jaar of 50 mee, da’s niet niks natuurlijk. Knipmode schrijft zelf over haar doelgroep: “De Knipmode lezeres is bovengemiddeld geïnteresseerd in koken, bakken, woonideeën, tuinieren en do-it-yourself ideeën. Ze is gemiddeld 55 jaar en heeft een gemiddeld inkomen”.
De Knipmode instructies bestaan ook alleen uit tekst, en vereisen wel wat naaikennis. De patroonbladen zijn een soort van berucht in de naai-community. Ik heb wel eens gehoord dat iemand het patroon nog een keer los als pdf bestelde omdat ze anders geen wijs uit de lijnen kon worden. Ik zou het niet aanraden voor een beginner.
Patronen voor: dames, met af en toe een kindversie van een modelletje. Tegenwoordig zijn de patronen beschikbaar van maat 34 tot en met 54. Voor kinderpatronen is er de Knippie.
Extra content: in oudere Knipmodes vind je nog wel eens extra achtergrondverhalen over mode of accessoires, maar tegenwoordig vind je alleen naaipatronen in het tijdschrift. In elke editie zit ook een breipatroon en een jurk van de modeontwerper Janice.
Prijs: de adviesprijs is €7,99, maar via Kruidvat of Groupon kun je vaak leuke deals vinden voor een abonnement. In een Knipmode staan ongeveer 25 patronen, maar deze zijn niet allemaal uniek maar zijn varianten van elkaar. Overigens is Knipmode op het moment het enige naaitijdschrift dat je via een tijdschriftenbon van Bladcadeau kunt kopen.
Knipmode en ik liggen elkaar niet zo, daarover schreef ik al tijdens mijn Knipmode challenge. Ik ben natuurlijk ook niet de doelgroep, dus dat is helemaal niet zo gek. Toch heb ik een aantal items gemaakt uit de Knipmode waar ik erg blij mee ben.
La Maison Victor
Naaitijdschrift La Maison Victor bestaat inmiddels een jaartje of vijf en is ook Belgisch. Hij verschijnt tweemaandelijks. Het magazine is ook erg populair in de online naai-community en volgens mij komt dat door hun actuele, on-trend patronen. Vergeleken met Fibre Mood is hun stijl iets meer casual en relaxter. Op hun website vind je trouwens ook een actief en inspirerend blog. Daarnaast bieden ze ook stofpakketten voor de patronen te koop aan op hun website.
De naai-instructies worden stap-voor-stap uitgelegd met tekst en illustraties. Daardoor, en het feit dat de patronen vaak niet heel ingewikkeld zijn, is het volgens mij ook een prima magazine voor beginners. Voor ervaren naaisters biedt het minder uitdaging.
Patronen voor: ook bij LMV slaat de balans uit naar de damespatronen, maar ze bieden ook flink wat kinderpatronen en een paar mannenpatronen. Ze zijn eigenlijk de enige die in elke editie een mannenpatronen publiceren. De damesmaten gaan van 34 tot 54.
Extra content: ik heb helaas geen LMV in mijn bezit, maar op hun website zie ik dat er ook DIY-projecten en breipatronen in hun magazine staan.
Prijs: in een La Maison Victor staan ongeveer 12 patronen. Daarvoor betaal je €9,95.
Zoals ik al schreef, ik heb zelf nog nooit een LMV gekocht. Wel heb ik het populaire t-shirt Odette uitgeprobeerd (gratis te downloaden) en vind hun boek Tops met de mooiste naaipatronen voor tops erg leuk. Volgens mij is het een erg leuk magazine voor de wat jongere naaister.
My Image
My Image is van origine Nederlands en wordt in de achterhoek gemaakt. Het tijdschrift heeft op de naaibeschrijvingen na, bijna geen tekst. Maar wat My Image wel heeft, zijn extra veel foto’s, en vooral ook foto’s van het kledingstuk in een andere soort stof. Persoonlijk vind ik dat heel fijn, want zo krijg je echt een goed idee van het patroon.
De stijl van de items is een stuk meer rechttoe-rechtaan dan bijvoorbeeld Burda of Knipmode. De snit is vaak vrij basic, maar als naaister kun je dat natuurlijk op jouw eigen manier interpreteren.
De instructies zijn ook lange lappen tekst, maar de patroonbladen zijn vanwege de kleurtjes redelijk goed te volgen. Kortom: het vereist wel wat naaiervaring, maar omdat de modellen niet heel ingewikkeld zijn, vind ik dat zelf prima te doen.
Patronen voor: dames, in de maten 34 t/m 52. De uitgever heeft ook een variant voor kinderen, die heet B-Trendy.
Extra content: in My Image vind je echt alleen maar naaipatronen.
Prijs: een nieuwe My Image kost €6,95. Daarvoor krijg je zo’n 20 unieke patronen, waarvan je een aantal “gratis” als pdf kunt downloaden van de website met een code. Ze verschijnen in principe twee keer per jaar, in januari en juli. Daar tussenin komen ze nog met 2 dunnere specials die €4,95 kosten.
Ik vind zelf de patronen van My Image erg leuk. Tot zover heb ik twee items gemaakt, maar er staan er nog een paar op mijn lijstje. Ik vind het ook erg fijn dat het magazine meerdere versies toont, waardoor het voor mij gemakkelijker wordt om een goed beeld te krijgen van het kledingstuk.
Wat zijn jouw favoriete naaitijdschriften?
Ik ben juist wel fan van de Kniomodes, maar misschien omdat ik daar wel mee ben begonnen. Mijn moeder heeft namelijk een hele grote voorraad Knipmodes staan. Ik kan daar echt prima mee uit de voeten. En ik behoor ook niet tot hun doelgroep met mijn 26 jaar oud :) My Image vind ik erg leuk, maar net als bij Naaitrends/fashion style klopt soms de maat of het patroon voor geen meter of komt niet overeen met de maatvoering. Dan is het flink puzzelen. Burda heb ik ook een paar van voor wat aparte items. En ik heb afgelopen maand met de LVM gekocht. Erg mooi en ook vooral leuk dat er wat in staat behalve patronen. Ik ben dus wel fan van alles
Fijn om te horen dat jij er wel goed mee uit de voeten kunt. Het is maar waar je aan bent gewend, natuurlijk :) Mijn moeder had heel vroeger ook Knipmodes, maar naait tegenwoordig niet meer. Dus zij kon me er ook niet mee helpen. Ik sla ze ook in als ik ze bij de Kringloop tegenkom, er staat altijd wel iets in waar ik met wat verbeeldingskracht wat mee kan :) Maar in het algemeen inspireren de modellen me niet zo als ik er doorheen blader.
Voor My Image had ik ook een trui gemaakt waarin ik verzoop. Maar bij de Knipmode heb ik dat ook; laatst moest ik mijn jurkje bijwerken naar maat 32 in plaats van de 40 die de matentabel aangaf (wel goed voor mijn ego, haha!). Maar een ander model zat juist weer heel krap. Om het zekere voor het onzekere te nemen maak ik dan vaak een snel proefmodel.
Ik was heel erg aan het twijfelen over Fibre Mood. Na het lezen van jouw recensie ga ik er toch eentje kopen. Veel stap-voor-stap instructies is precies wat ik nodig heb ;-) Bedankt voor dit handige overzicht.
Ik vind de Fibre Mood wel best prijzig voor het aantal patronen wat ze aanbieden, maar ik ben wel helemaal gecharmeerd van hun instructies. En ze hebben ook tips op hun website over welk model bij jouw figuur past, dat vind ik ook wel erg handig :)
Ik ben geabonneerd op La Maison Victor, en hoewel ik niet per se uit elk nummer iets maak, vormen al mijn exemplaren (ik heb ze helaas niet allemaal, maar wel heel veel) een tof naslagwerk en regelmatig pak ik er toch weer eentje bij. Als LMV niet had bestaan, had ik nooit echt leren naaien. De instructies zijn perfect geschikt voor beginners.
Van de meeste andere magazines (dit geldt ook wel voor FibreMood, wat ik op zich een goed merk vind) vind ik dat er vooral heel veel jurken in staan. Te veel naar mijn smaak. Vooral in de Knip. Die heb ik dan ook na een jaar opgezegd. Maar hoe je het ook bekijkt, er is voor elk wat wils, en het is gewoon heel tof om een flinke stapel magazines achter de hand te hebben om ideeën op te doen of later tóch nog dat ene stuk te maken, misschien wel uit een niet-zo-favoriet blad.
Wat tof dat je met de LMV hebt leren naaien! Ik merk ook dat ik het fijn vind om een archief aan naaitijdschriften te hebben. Ik heb verschillende oude Knipmodes die ik bij de kringloop heb gekocht vanwege 1 patroon, maar een halfjaar later vind ik dan toch weer iets anders in het magazine wat me dan wel weer aanspreekt.
Wat een tof artikel! Zelf ben ik vooral fan van LMV en FibreMood, maar als ik nog eens naar de supermarkt ga, hou ik jouw opmerkingen zeker in gedachten!
Dankjewel! Ik zag inderdaad al prachtige LMV’tjes en Fibre Moodies op jullie blog voorbij komen :D