Deze Adele cardigan is mogelijk een van de saaiste kledingstukken die ik heb gemaakt. Ik bedoel, het is een donkergrijs vest zonder enige tierlantijntjes… Ook is het de tweede variant die ik maak van dit patroon, dus ook dat was niet echt uitdagend. Toch krijgt ie een plekje op m’n blog, omdat hij juist supergoed te combineren is met zo’n 90% van de kledingstukken in mijn garderobe!
Catproof tricot
De stof lijkt op de foto zwart, maar hij is in het echt donkergrijs. Er zit een soort van lichtgrijze ‘pluis’ op, waardoor hij zacht is. En als bijkomend voordeel: kattenharen vallen niet meer op, haha! Ik kocht de stof vorig jaar op de stoffenbeurs in Woerden.
Het is een tricot, in de zin dat de stof geweven is. Verder weet ik niet zo goed wat het is. Het lijkt in ieder geval niet op katoen. Het lijkt eerder een katoen-polyester-combinatie ofzo? Hij is in ieder geval lekker zacht. Superwarm is hij niet, het is meer een soort van dikke t-shirtstof.
De stof is vrij breed met 160 cm. Daardoor had ik in de lengte wat minder stof nodig, en kon ik toe met slechts 90 cm!
Adele Cardigan van Konfetti Patterns
Het Adele patroon is van de Duitse ontwerpster Konfetti Patterns. Vorig jaar schafte ik de Engelstalige versie van het patroon aan via Makerist en maakte ik al een olijfgroene versie van viscosetricot. Dat vest draag ik nu vaak, zoals je hier kunt zien:
Het patroon heeft een korte en lange variant. Daarnaast kun je kiezen uit een smalle, brede of dubbele sjaalkraag. In het pdf-bestand vind je ook nog een aantal tutorials voor kleine aanpassingen.
De constructie
Bij mijn vorige versie was ik er achter gekomen dat ik de kleine variant van de sjaalkraag al breed genoeg vind, dus die heb ik dit keer meteen gebruikt (in plaats van hem achteraf bij te knippen).
In de instructies staat dat je aan de achterkant twee coupenaden moet maken, om zo het vest meer vorm te geven. Echter vond ik het resultaat daarvan bij de eerste versie niet zo fantastisch. Het tailleert niet zo heel erg veel, maar met een effen stof heb je wel twee duidelijk zichtbare strepen over je rug lopen. Kortom: dit keer heb ik ze weggelaten.
Wat ik dit keer wel toevoegde, waren de manchetten. De vorige keer liet ik deze achterwege want de mouwen waren zo al lang genoeg. Dit keer vond ik ze juist wel leuk staan, dus ik kortte de mouwen iets in en maakte een paar manchetten.
Omdat ik het vest al eens eerder had gemaakt en het design ook niet heel ingewikkeld is, zat hij in no-time in elkaar. Nadat ik hem een keer had gedragen kwam ik erachter dat hij niet gemakkelijk op te hangen is (ik wil niet dat een haakje de stof beschadigd!) dus heb ik een eigen labeltje opgenaaid die functioneert als lusje.
Basic maar fijn!
Ook al is ie erg basic (als in: saai), ik ben erg blij met m’n nieuwe vest. Ik heb geprobeerd om de foto’s iets minder saai te maken door voor onze knaloranje zoldermuur te gaan staan ;) Door de watervalhals valt hij mooi, en vanwege de kleur heb ik het idee dat ie overal bij past. Qua stof is hij niet heel dik/warm, dus ook perfect voor zomeravonden waarbij blote armen toch net iets te fris is. Het blijft een fijn patroon, dus wie weet ga ik nog eens een winterse variant maken!
Heb jij een favoriet basic patroon?
Fijn zo’n basis patroon voor een vest. Kan je alle kanten mee op. Het lijkt me een lekker zittend vest.
Dankjewel! Hij zit inderdaad heel lekker :)
Een goed basis item is altijd heel fijn.
Zo is het!