Een paar weken geleden kreeg ik opeens in mijn hoofd dat ik mijn eigen rokjes wilde maken. Eigenlijk heb ik geen idee meer waar dat vandaan kwam, maar ik vroeg aan m’n moeder of ik haar naaimachine mocht lenen. Dat mocht wel, maar ik had ook nog een verjaardagscadeau te goed, dus wilde ik er niet liever zelf een? (lief he!?) Dat wilde ik wel, dus een halve week later werd mijn naaimachine bezorgd en kon ik aan mijn rokjesproject beginnen!
Daar is ie dan, mijn eigen Singer Traditional 2282! (En ja, dit is de keuken aangezien ik daar de meeste ruimte heb om te werken). Ik kocht er meteen een setje garen en naaihulpjes bij.
Ik heb vroeger wel het een en ander uitgeprobeerd op de naaimachine van mijn moeder, maar dat ontsteeg nooit het niveau van tafellaken of gordijnen voor een schoolproject. Toch had ik al een beetje een basis waardoor ik meteen aan de slag kon. Ik sloopte een oud Ikea-dekbedovertrek om als testlap te gebruiken en probeerde verschillende steken uit. Om alvast wat meters te maken op m’n gloednieuwe machientje, besloot ik om een proefrokje te maken.
Het Ikea-dekbedrokje
Het is een supersimpel rokje met een elastiek in de taille, gemaakt met behulp van de tutorial van Handmade Mieke. Ik had ‘m in een paar uurtjes af. Een week later heb ik hetzelfde rokje gebruikt om er een zak in te maken, dit deed ik door de zijnaad open te tornen en een zak toe te voegen. Zakken in rokjes vind ik helemaal fantastisch!
De regels
Lekker dekbedrokjes in elkaar flansen is leuk in het begin, maar aangezien ik nogal van het plannen ben, heb ik meteen maar wat regeltjes opgesteld zodat het hopelijk een succesvol project wordt:
Koop alleen stof die ik als kant-en-klaar kledingstuk ook zou kopen
Ik wil vooral draagbare kleding maken, met stofjes en patronen waar ik me comfortabel in voel. Een stofje kan op de rol superleuk lijken, maar ik ga niet lopen in rokjes met konijntjes of hartjes. Ook in het kader van draagbare kleding wil ik het ‘normaal’ houden en er niet uit zien als een gekleurde hippie (no offense hippies). Oftewel: ik koop alleen stofjes die ik ook zou kopen als ik ze in een kledingwinkel tegenkom.
Bij twijfel: eerst een testversie maken
Niets is zo zonde als een stuk stof verknoeien omdat het ontwerp niet goed blijkt te zijn. Vooral in deze beginfase waarin ik vooral zelf mijn eigen ontwerpen maak, is dit van toepassing. Bij twijfel maak ik eerst een testversie van een kledingstuk op een proeflapje (ik heb zo het vermoeden dat ik een hele dekbed-garderobe krijg!). Onder dit kopje valt ook het uitproberen van een voor mij nieuwe stof, zodat ik eerst test hoe het reageert op verschillende steken.
Zorgvuldig werken
Hieronder valt het netjes afwerken van bijvoorbeeld naden/zomen, maar ook goed meten en precies knippen. Ik wil niet met broddelwerkjes rondlopen, en als het er niet uitziet, moet het gewoon opnieuw!
Geen rommel
Een naaiproject maakt al snel een hoop rommel met allemaal kleine draadjes, pluisjes, etc. Ik zorg ervoor dat het geen troep wordt. Ook ga ik mijn stoffen/reststukjes goed organiseren, maar daar moet ik nog een concrete oplossing voor vinden.
Mocht je nog tips voor mij als beginner hebben, dan zijn ze zeker welkom!
Benieuwd hoe het verder ging? Lees dan: Het rokjesproject continued: deel 2, Rokje #1: cirkelrok met appeltjesprint en Hoera! Mijn naaimachine is 1 jaar oud!
Wow, ik vind het echt knap! Respect hoor, haha!
Dankjewel Sannie! :D
Hi, bedankt voor de geweldige tip om alleen stoffen te kopen die je ook zou dragen als kant en klaar item. Zo simpel maar nooit eerder gehoord. Met die blik kan ik mijn stofjesvoorraad halveren!
Wat leuk dat mijn hele oude blogpost toch nog een tip voor je heeft :D